DRAMA JAWI
Nama Kelompok : 1. Ahmad Ridwan Sanusi (01)
2.
Nafi’ Inayana Zaharo (12)
3.
Nurhalimah (15)
4.
Saidatul Mukawaroh (16)
5. Sri
Indah Lestari (19)
Kelas
/ Program : XII IPA 2
Mata
Pelajaran / Tugas : Bahasa Jawa / Sandiwara
ADEGAN I
Ing
esuk kanthi cuaca kang cerah, Ida,Indah lan Nafi’ (telune anak sedhulur) badhe
mangkat ing sekolah. Nanging sing Indah lan Ida tangi kerinan. Jam setengah 7
Nafi’ nggugah Indah lan Ida sing takseh turu ing bale.
Nafi’ :
Mbak Ida,mbak Indah ndang tangi tho!!! Sampeyan podho mangkat sekolah nopo
mboten?...(Nafi’ ngoyak-ngoyak Ida lan Indah).
Ida lan Indah : Ahhh..opo tho fi’!!!,(mengelak).
Nafi’ :
Mbak sampun jam setengah 7,mundhak keri lho mangkat sekolahe.
(Indah langsung lungguh amarga kaget,lan langsung nggeret Ida
tangi).
Indah :
Da tangi da,ayo cepet-cepet mangkat sekolah.
Ida :
Jam piro ndah? (karo riyep-riyep)
Indah :
Wus jam setengah 7,ayo ados!!!
Ida :
(cepet-cepet lungguh) hahhh????? (langsung kesusu njipuk andok lan mlaku marak
kamar mandi,rebutan karo Indah,nanging sing mlebu ndisek Ida).
Indah :
Ndang cepet da adose,gentian!!!,_
Ida :
Yoooooooooo…
(Ngenteni Ida lan Indah ados,Nafi’ dhahar ing ruang makan kaliyan
Bapak Ridwan lan Ibu Halimah)
(Ida lan Indah kesusu,roti sing dicekeli Nafi’ langsung disambar Ida
lan langsung dipangan turut dalan)
Ida,Indah lan Nafi’ :
Pak,bu,kita mangkat rumiyen nggeh?assalaamu’alaikum (sungkeman marang Bapak lan Ibu).
ADEGAN II
Bu Halimah :
Pak,aku ngingeti tonggo-tonggo kok podho nganggo kalung,gelang lan ali-ali
emas,ibu nggeh kepengen kok pak.
Pak Ridwan :
Sabar tho bu,ekonomine kita kan yo kurang ngono kok,mung cukup kanggo mangan
sekeluarga tok.
Bu Halimah :
Lha Bapak kan takseh enom tho?,mbok yo luru penggaweyan sing rodo akeh
penghasilane!!..ojo mung dadi tukang cukur tok.
Pak Ridwan :
Sing penting dak halal tho bu?
Bu Halimah :
Iyo sih pak,tapi ibu niku isin ora nganggo emas dhewe lan diisin-isin tonggo
amargi dadi bojone tukang cukur.
Pak Ridwan :
Nek kowe isin nduwe bojo tukang cukur yo kono luru lanangan liyo sing luwih
apik soko aku. Aku ra sudi nduwe bojo sing penggaweyane ngrendahake martabate
wong lanang.
Bu Halimah :
Omonganmu kok ngono tho pak?
Pak Ridwan :
lha piye? Koe yo mben dino koyo ngono. Wes panas kupingku nek di atur koyo
ngono mendeng kito pisah wae .
Bu Halimah :
lho ampun ngoten to pak...
Pak ridwan :
Ora iso! Aku arep cepet-cepet ngurusi surat-surate.
Bu Halimah :
Ya wes nek pancen iu sing mbok karepke,aku manut.
ADEGAN III
(Nafi’,Indah,lan Ida muleh sekolah
langsung mlebu omah lan ngucapke salam)
Nafi’,Indah lan Ida : assalamuallaikum......
Ibu lan Bapak
:waalaikum sallam
Ida :
lho kok Bapak lan Ibu podho meneng-menengan tho,wonten nopo ?
Nafi’ :
lho iku surat opo pak ?...
Indah :
Aneh.......(kukur –kukur sirah)
Pak Ridwan :
Bapak karo Ibu ape pisah.
Ida :
Hah cerai............?
Pak Ridwan :
Yo nak,Ngapurane Bapak yo nak.
Indah :
Alesane nopo tho pak..?
Pak Ridwan :Bocah cilik gak kudu
ngerti,iki urusane wong tuwo.
Nafi’ :Miturut
buku sing tak woco ,pisah utawi cerai wonten ing agama islam iku diharamake pak,bu.
Pak Ridwan :
Yo nak,iki demi kebaikan bersama. Sampeyan-sampeyan podho melu ibu,mengko sing
mbiayai sekolah bapak. Assalaamu’alaikum.
Kabeh :
Wa’alaikum salam.
Nafi’ :
Pak!!!,,(marani Bapak Ridwan nek njobo). Kula pamit (salaman karo Pak Ridwan
terus disusul Ida lan Indah).
ADEGAN IV
(koyo biasane Ida Indah lan Nafi’ mangkat ing
sekolah lan pamitan karo Bu Halimah,nanging sakniki mboten wonten Pak Ridwan
amarga sampun pisah karo Bu Halimah)
Ida :
Bu,kula,Indah lan Nafi’ badhe mangkat sekolah rumiyen nggeh?.
Assalaamu’alaikum.
Bu Halimah :
Wa’alaikum salam nak,ngati-ngati nek ndalan.
Indah :
Nggeh bu.
(ana ing dalan
Nafi’ dikongkon nggowo bukune Ida lan Indah)
Ida :
Fi’ gawakke bukuku (nyelehke buku ing tangane Nafi’).
Indah :
Sisan fi’.
Nafi’ :
Lho lho pripun tho mbak?,miturut buku sing tak woco,sing gedhe iku kudu ngalah.
Indah :
Alah buku opo leh?
(dugi sekolahan pas jam pertama pelajaran bahasa
Jawa lan lagi kosong gurune,bocah-bocah ing kelas podho ngobrol)
Ida :
Ndah,Bu Sri Rintarkin mau kok gak mangkat kenopo tho?. Tumben-tumbenan ora koyo
biasane.
Indah :
Mboh aku dhewe yo ra reti e,menowo lagi penataran ing Solo kae lho!,yo ra fi’?
Nafi’ :
He’em paling mbak,wes lah gho ben gak mlebu lah. Wegah aku dikon moco cacing.
Ida :
Oh iyo... Iki mau jane kan ulangan ah?,moco cacing kepanasen kecemplung kalen.
Indah :
Iyo da,aku ngingeti wae e mripatku nganti melu mlungker-mlungker kok.
Ida :
Lha yo bejo nek ngono.
Indah :
Iyo da,iki mau dak pikete kita ah da?. Fi’ mengko istirahat do nyapu!
Nafi’ Lan Ida :
Iyo...
(teettttttttttt..teettttttt...teettttttttt.......bel
istirahat)
Indah :
Iko wes istirahat,ayo do nyapu!...Aku karo Ida nyapu,kowe sin g mbusak papan
tulis fi’.
Nafi’ : Emoh
akundeg wingi aku pas balekr wes nyapu kok.
Ida : Awas
kowe ora tak tukokno jajan.
Nafi’ : Miturut
buku sing tak woco,aku iso tuku dewe
Indah :
Eh.....titeni kowe,awas neg ngomah mengko!!!!!
Nafi’ : Lajeng,kulo
kedah matur waw ngoten???
Ida lan Indah :Nafiiiiiiiiiiiii............
Nafi’ :
Daaaaaaaaaaddddddddddaaaaaaaaaaa....(karo mlayu)
ADEGAN V
Ida : Eh,ndah..ayo do ngerjani
nafi’.
Indah : Kerjani piye da?
Ida : Piye nek kacamatane lan bukune
didelekno wae..?
Indah : Aku setuju,piye engko pajar
sakdurunge wonge tangi ndang cepet-cepet jipuk
lan delikke nek lemari.
Ida : Oce-oce,sakki ndang turu,
(Bocah-bocah
do turu kabeh lan pajar-pajar Ida lan Indah tangi)
Ida : Ndah,tangi ayo
beraksi!!(ngomong alon-alon)
Indah : He’em da,luru ah kacamata lan
bukune
Ida : Iki wes ketemu,ato delikno.
Indah : Lebokno neng lamari kono lho.
Ida : Sip-sip
(Isuk-isuk
nafi’tangi lan luru kacamatane,Nafi’ bingung tumben Ida lan Indah isuk-isuk wes do tangi)
Nafi’ : (kukur sirah) .tumben mbak kok
wes do tangi?
Ida : Wah iki mau hari spesial
kanggo kuwe fi’.HHEHEHEHEHEHE
Nafi’ : Spesial opo mangsute mbak?
Ida lan Indah : Aaaddaaa dech.(karo ngguyu)
Nafi” : Lho kacamataku nek ndi kok gak
enek? Kowe reti gak mbak ?
Ida lan Indah : Gak reti aku..
(Nafi’marani Bu Halimah
neng pawon lan takon kacamatane)
Nafi’ : Bu,panjenengan ningal
kacamataku ?
Bu Halimah : Yo mbuh nak ibu ora
weruh,jajal luru maneh
Nafi’ : Mboten wonten kok buk.
BU Halimah : Yo mengo wae lurune,kono
sarapan dimek,mbak Ida lanmbak Indah
dijak
sapan
sisan
Nafi; : Nggeh bu....
(Bocah-bocah do sarapan lan langsong mangkat
sekolah)
Nafi’ : Aku mengko ulangan kimia kok
mbak,nek aku ora nganggo kacamata ya elik
mengo bijiku,mundhak diseneni pak ju.
Ida : Alah,aku malah ora sinau gek
bengi
Indah : Podho....
Nafi’ : Yo wes pasrah aku.
ADEGAN VI
(Sakwise Pak Ridwan lan Ibu Halimah pisah,bejine
nafi’,indah lan ida mudun dadi elik-elik. Nganti wali kelase manggil wali
muride naafi’,indah lan ida moro ing sekolahan)
Pak Sanusin : Pripun tho Bu,,,anak.e panjenenga sakniki kok podho nakal lan ora tau sinau.
Dadine bijine yo do mlorot kabeh.
Bu Halimah :
Kulo nggeh mboten ngertos pak,menawi kiyambakke wonten masalah nanging
mboten cerito kaleh kulo pak.
Pak Sanusi :
Ya wes ngene wae Bu,anakke sampeyan kandani bu,ben do sregep sinau
amargi ki wes nyedakki ulangan akhir semester gasal dadine kudu temenanan
Bu Halimah :
Nggeh pak kulo usahake.
ADEGAN VII
(Nalika Ida teko kerjo kelompok,dheweke tabrakan
lan lukane parah mbutuhake donor darah lan naliko tes darah sing cocok koro
golongan darahe Ida yoiku Pak Ridwan)
Indah :
Piye iki,Ida mbutuhake darah e bapak,lha sakki bapak malah ora ono.je’e bapak
telpon fi’,,kandani keadaane Ida kon ndang cepet moro rene!
Nafi’ :
Iyo mbak,ngko sek mbak aku tak neng wartel lan ngenteni bapak nek njobo.
mbak Ida tunggoni kaliyan ibu yo
mbak
Indah :
Oke
(Nafi’ nelpon Pak Ridwan lan langsung dijak nafi’ mlebu nek ruang
perawatane Ida)
Ida : Pak,Bu (karo
nanges).keadaane ida wes koyok ngene , ida kepengen weruh
Bapak karo Ibu awor maneh ,mboten nesu-nesunan.Ida pengen Bapak lan Ibu
rujuk.(nggandengo tangane Bu Halimah lan Pak Ridwan,tiyang seng wonten
nek
jero ruang perawatanane ida podho nanges kabeh ngingeti ida sing pengen
banget Bapak lan Ibuk e rujuk)
Pak Ridwan : Demi kowe nak bapak relo apikan maneh koro
ibukmu.Bu aku jalok ngapuro
yo
sing biasane kasar marang sampeyan.
(Ida mesem)
Bu Halimah :Iyo ora opo-opo pak,aku yo podho ae njaluk
ngapuro yo pak,mbuk menawi aku
kok
nuntut bapak terus sing aneh-aneh
Pak Halimah : Iyo Bu,podho-podho (Pak Ridwan lan Bu
Halimah akhire balikan maneh dadi bojone)
Indah lan Nafi’ : Horeee.....berhasil berhasil
....yesss
(podho
ngguyu kabeh amarga podho seneng atine)
*TAMAT*
